ďťż


Art. IU. Następujšce czyny podlegajš karze: a) ludobójstwo;
b) zmowa w celu popełniania ludobójstwa; c) bezpoœrednie i publiczne podżeganie do popełnienia ludobójstwa; d) usiłowanie popełnienia ludobójstwa; e) współudział w ludobójstwie.
Art. IV. Winni ludobójstwa lub któregokolwiek z czynów, wymienionych w art. III. będš karani bez względu na to, czy sš konstytucyjnie odpowiedzialnymi członkami rzšdu, funkcjonariuszami
publicznymi, czy- też osobami prywatnymi.
Art. V. Umawiajšce się Strony zobowišzujš się do wydania, zgodnie z ich konstytucjami, przepisów prawnych koniecznych dla wykonania postanowień niniejszej konwencji, a w szczególnoœci
do skutecznego karania winnych ludobójstwa lub innych czynów, wymienionych w art. III.
Art. VI. Osoby oskarżone o ludobójstwo lub inne czyny wymienione w art. III będš sšdzone przez właœciwy trybunał państwa, na którego obszarze czyn został dokonany, lub przez
międzynarodowy trybunał karny, którego kompetencja będzie obejmowała te umawiajšce się Strony, które kompetencję tę przyjmš.
Art. VII. Ludobójstwo i inne czyny wymienione w art. III nie będš uważane za przestępstwa polityczne, o ile chodzi o dopuszczalnoœć ekstradycji. Umawiajšce się Strony zobowišzujš się w
takich przypadkach dokonywać ekstradycji zgodnie z ich ustawami i obowišzujšcymi traktatami.
Art. VIII. Każda z umawiajšcych się Stron może zwrócić się do właœciwych organów Narodów Zjednoczonych o przedsięwzięcie przewidzianych w Karcie Narodów Zjednoczonych œrodków,
które uznajš za odpowiednie dla zapobieżenia i stłumienia aktów ludobójstwa lub innych czynów wymienionych w art- III.
Art. IX. Spory pomiędzy umawiajšcymi się Stronami, dotyczšce wykładni, stosowania lub wykonania niniejszej konwencji, jak również spory, dotyczšce odpowiedzialnoœci państwa za
ludobójstwo lub inne czyny wymienione w art. III, będš oddawane do Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwoœci na żšdanie którejkolwiek Strony w sporze.
Art. X. Konwencja niniejsza, której teksty chiński, angielska, francuski, rosyjski i hiszpański posiadajš jednakowš moc obowišzujšcš, będzie nosiła datę 9 grudnia 194S.
Art. XI. Konwencja niniejsza będzie do 31 grudnia 1949 r. otwarta do podpisania dla każdego czi. NZ, do którego Zgr. Og. NZ skierowało zaproszenie do podpisania. Konwencja niniejsza będzie
ratyfikowana i dokumenty ratyfikacyjne będš złożone Sekr. Gen. ONZ. Po l stycznia 1950 r. może do konwencji niniejszej przystšpić każdy członek NZ i każde państwo nie będšce członkiem
NZ. które otrzymało zaproszenie wspomniane powyżej. Dokumenty przystšpienia będš złożone Sekr. Gen. ONZ.
Art. XII. Ka?da z umawiajšcych się Stron może w każdym czasie przez zawiadomienie o tym Sekr. Gen. NZ rozcišgnšć moc obowišzujšcš konwencji niniejszej na wszystkie lub nie-
2088 Ludzie starzy i starcy
506
które tylko obszary, za których politykę zagranicznš Strona ta ponosi odpowiedzialnoœć".
Kraje socjalist., m.in. Polska, zgłosiły zastrzeżenia do art. 9 (spory winny być oddawane do MTS tylko za zgodš wszystkich stron będšcych w
sporze) i do art. XII (konwencja winna być stosowana również na terytoriach niesamodzielnych i powierniczych).
Zgr. Og. NZ Rez. 960-B/III z 9X111948 zaleciło KPM-ONZ zbadanie możliwoœci powołania do życia Międzynar. Trybunału Karnego dla sšdze-
nia l. oraz innych przestępstw przeciw ludzkoœci, które konwencje międzynar. okreœlš, ewentualnie jako Izby Karnej MTS. Tegoż dnia, Rez. 260-
C/III, Zgr. Og. NZ poleciło państwom administrujšcym terytoriami powierniczymi umożliwienie jak najszybszego rozszerzenia postanowień
Konwencji na te terytoria. MTS, w odpowiedzi na zapytanie Zgr. Og. NZ zawarte w Rez. 478/V, wydał 28 V 1951 opinię o Konwencji.
Na Œwiat. Zgromadzeniu w sprawie Pokoju i Niepodległoœci Narodów Indochin, w Wersalu, 12 II 1972, jeden z prokuratorów ZSRR na
Norymberskim Procesie oœwiadczył:
„W Norymberdze powstało pojęcie „l.". Dziœ chyba trzeba wprowadzić do słownictwa prawniczego nowe pojęcie: „życio-bójstwa". Bo Amerykanie niszczš w Wietnamie wszystko— ludzi,
naturę, życie".
W marcu 1974 Międzynar. Komisja Badania Zbrodni Junty Militarnej w Chile stwierdziła, że w Chile prowadzona jest od jesieni 1973 akcja
eksterminacyjna w stosunku do Indian Mapuche oraz Cyganów.
Actes de la V-e Conference Int. pow 1'Unlfication du Droit Penat. Paris 1935; R. LEMKIN Axis Rutę in Occupied Europę, Washington DC 1944; R. LEMKIN Genocide: A New Int. Cri-me 1944, w.
Revue International de Droit Penal, Paris 1946;



 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   
 
  rasowych lub religijnych, jako takich: a) zabójstwo członków grupy; b) spowodowanie poważnego uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia psychicznego członków grupy; c)...
Pomodliłem się do każdego boga jaki istniał bym był w wstanie wkurzyć tę kobietę do granic możliwości.