Nale|eli do tej grupy: Wasilij Aksionow (1932), Aleksandr GBadilin (1935), Anatolij Kuznie-cow (1929-1979), Jeligij Stawski; czsto zalicza si do nich tak|e Wojnowicza i WBa-dimowa. Pokolenie lat 60. staBo si dla wielu symbolem przebudzenia, wolno[ci, twrczych poszukiwaD, aczkolwiek wspBczesna krytyka stawia zarzut niewykorzystania danej mu dziejowej szansy. Lata 60. byBy dla  nowych ludzi" okresem odchodzenia od dotychczasowych, przede wszystkim socjalno-etycznych, kategorii. Odcici od korzeni, pozbawieni tradycji kulturowych tworzyli wBa[nie w latach 1956-1968 autentyczn
Literatura XX wieku
287
wsplnot pokoleniow. Krytyczna postawa przedstawicieli  prozy spowiedniczej" nie wytrzymaBa jednak zderzenia z utopijno[cifazy odwil|y.
Odrodzona wolna my[l nie daje si ju| ujarzmi poprzez prby restalinizacji okresu bre|niewowskiego. W tym czasie koegzystuj wic ze sob r|ne postawy pisarskie, z ktrych trzy uwa|a si dzisiaj za najbardziej typowe: 1) autorzy konformi[ci, poddajcy si presji ideologii; 2) pisarze eskapi[ci, uciekajcy od polityki w sfer tzw.  bezpiecznych tematw" i mogcy drukowa oficjalnie; 3) twrcy nonkonformi[ci, niezga-dzajcy si z polityk wBadz i nieulegajcy naciskom cenzury (tworz w samizdacie, pzniej zwykle - emigruj).
Dla pierwszej z wymienionych grap najbardziej charakterystyczne s powie[ci: Gieorgija Markowa (1911-1991) Syberia {!818@L, 1971-1977), Piotra Proskurina (1928) Los {!C4L10, 1972) i Imi twoje {<O B2>5, 1977), Aleksandra Czakowskiego (1913-1994) Blokada {;>:040, 1968-1975) i Zwycistwo {>1540, 1978-1981).



 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   
 
  W czasie odwil|y na arenie kulturalnej Rosji pojawiBo si grono twrcw, zwanych  dziemi XX Zjazdu" albo cz[ciej okre[lanych mianem  szestidiesiatniki"
Pomodliłem się do każdego boga jaki istniał bym był w wstanie wkurzyć tę kobietę do granic możliwości.