|
który decydował o takiej — można by powiedzieć — pannegatywnej postawie,była obawa przed silnymi, przykrymi przeżyciami, wywołanymi samą myśląo istnieniu...
Pomodliłem się do każdego boga jaki istniał bym był w wstanie wkurzyć tę kobietę do granic możliwości. |
Były to więc czynniki niezależne od inwalidy i jego wła- ściwości, zależne natomiast jedynie od danej osoby i jej sposobu reagowania przede wszystkim na fakt inwalidztwa. Współczucie dla inwalidy — jeśli wy- stępuje — mą charakter litości i jest przykro odczuwane przez współczującą „litościwą" osobę. Występujące w tych przypadkach współczucie ma charakter negatywny biernego przeżywania bez chęci działania, zmierzającego do popra- 121 wy istniejącego stanu rzeczy. Tego rodzaju postawę charakteryzują następu- jące wypowiedzi: o.b. nr 30 „Boję się własnych przykrych przeżyć... Raczej w ogóle unikam widoku kalectwa i przebywania z inwalidami, nawet z za- maskowanym kalectwem. Ja nie chcę kalectwa zauważać i nie chcę, żeby o nim mówić... Gdy stykam się z inwalidą, to zaraz wyobrażam sobie, co on myśli i przeżywa, jak daje sobie radę w życiu i wolałabym uniknąć jego towa- rzystwa... Zawsze wstawiam siebie w rolę kalekiego i nie wyobrażam sobie, żebym to ja mogła być... Czy to byłby obcy, czy znajomy, który chciałby być w moim towarzystwie — nie uciekłabym, ale wolałabym nie być w jego towa- rzystwie". Osoba badana nr 39 „...Ludziom nie należy okazywać litości, a ja nie potrafiłabym jej nie okazywać... Uciekałabym spotykając człowieka kalekiego, upośledzonego... Nie wiedziałabym, o czym mówić... Widok takiego człowieka jakby mnie paraliżuje... Jestem bardzo wrażliwa i ze względu na to unikam takich ludzi i takich sytuacji... Z tymi ludźmi staję się bezradna... Uważam, że to są ludzie nieszczęśliwi..., że upośledzeni fizycznie są na ogół złośliwi i dla- tego ich unikam. Uważam, że kalectwo wpływa ujemnie na psychikę..." Wypo- wiedź o.b. świadczy również o wpływie przyjętych przez daną osobę sądów o inwalidach, mających charakter uprzedzenia, na jej postawę wobec nich. Jak z wypowiedzi wszystkich o.b. wynika ?— czynnikiem powodującym po- wstawanie ogólnych postaw negatywnych wobec inwalidów były przykre prze- życia, które mógłby spowodować kontakt z inwalidami, a których to przeżyć o.b. obawiały się i chciały uniknąć. Dlatego też unikały inwalidów. Pragnąc unikać inwalidów z widocznym i ciężkim kalectwem oraz obcych i negatywnie ocenia- nych, o.b. chciały uniknąć przede wszystkim przykrych przeżyć, wywoływa- nych widokiem inwalidztwa oraz trudnościami we własnym działaniu, które mogłyby wystąpić szczególnie w kontakcie z nieznajomymi inwalidami. Na podstawie przeprowadzonej analizy stwierdziłam, że aż 95,7% osób ba- danych, mających ogólne negatywne postawy wobec inwalidów, obawia się przykrych uczuć, które może wywołać widok kalectwa, 63,7% tych osób oba- wia się przykrych uczuć przy zaistnieniu trudności w działaniu, 42,5%' osób obawia się przykrych myśli o inwalidztwie i jego skutkach, 25,5% osób obawia się przykrych przeżyć, jakich doznają współczując inwalidom. 2. PORÓWNANIE OGÓLNYCH POSTAW WOBEC INWALIDÓW Z POSTAWAMI WOBEC POSZCZEGÓLNYCH INWALIDÓW, Z KTÓKYMI O.B. STYKAŁY SIĘ ORAZ PORÓWNANIE WARUNKÓW POWSTAWANIA TYCH POSTAW Z porównania częstości występowania różnego rodzaju postaw w grupie I, tj. postaw ogólnych oraz w grupie II, tj. postaw wobec poszczególnych inwali- dów wynika, że ogólne postawy wyłącznie negatywne wobec inwalidów były prawie dwukrotnie częstsze, aniżeli tego rodzaju postawy wobec inwalidów, z który/mi o.b. zetknęły się w swoim życiu. W obu zaś grupach z podobną czę- stością występowały postawy negatywne łącznie z postawą pośrednią — nie- zdecydowaną. Porównując całą grupę ogólnych postaw negatywnych (występujących bądź łącznie z postawami pośrednimi — niezdecydowanymi, bądź bez nich) z podobną grupą postaw wobec poszczególnych inwalidów stwierdziłam, że w I grupie postawy negatywne stanowiły 50% przypadków, a w drugiej — tylko 38,2%. Jeśli doliczymy do tego postawy negatywne z grupy postaw zmieniających swój charakter z pozytywnego na negatywny (które występowały tylko w II grupie) 122 Tabela XIX Część występowania pozytywnych, negatywnych i pośrednich niezdecydowanych postaw ogólnych oraz postaw wobec poszczególnych inwalidów Znaki
I. Postawy ogólne
Znaki
II. Postawy wobec poszczególnych inwali- dów
B
25
23,6°/o
B
47 85
13,6%
m ł
28
26,4°/o
a a 24,6%
m • (+ ew. A)
16
15,1%>
a • (+ ew. «)
34
8,8%
9 A
16
15,1%
0 A
90 40
27,1%
«
21
19,8%
• 12,7%
? -> •
—
—
a —> «
14
4,0%
—
—
• -> a
9
2,6%
A
—
—
A
23
6,6%
Razem:
106
100%
Razem:
346
100%
Objaśnienie znaków: ? — postawy negatywne • — postawy pozytywne A — postawy pośrednie ?— niezdecydowane (współczucia, chęci pomocy, ciekawości, zainteresowania) ? —> © — postawy zmieniające się z negatywnych na pozytywne
- Pomodliłem się do każdego boga jaki istniał bym był w wstanie wkurzyć tę kobietę do granic możliwości.
- — Dobra — powiedziaĹ‚ Frink...
- – Cóż, skoro wiesz, kim jestem, powinieneĹ› teĹĽ wiedzieć, ĹĽe nie jestem za dobry w negocjacjach – powiedziaĹ‚ spokojnie Roger i poczuĹ‚...
- – Szczerze mĂłwiÄ…c – powiedziaĹ‚, prostujÄ…c ramiona – jeĹĽeli nam brakuje pół plutonu, podejrzewam, ĹĽe w innych oddziaĹ‚ach puĹ‚ku jest tak...
- — Nie jest Ĺ‚adny — powiedziaĹ‚ Gillbret — ale czy to waĹĽne? ZgaĹ› Ĺ›wiatĹ‚o...
- — W skĂłrÄ™ — powiedziaĹ‚a matka...
- — Jak chcesz — powiedziaĹ‚a w koĹ„cu...
- - Nie znoszę, jak ktoś siada w moim fotelu - powiedział Han, kiedy Leia weszła do kabiny i usiadła w fotelu drugiego pilota...
- – Jestem pewien, ĹĽe wszyscy tu jesteĹ›my przyjaciółmi, Pedi – powiedziaĹ‚ ksiÄ…ĹĽÄ™, kĹ‚adÄ…c rÄ™kÄ™ na jej plecach, kiedy go mijaĹ‚a...
- 3
QUICKPANEL CE CONTROL/VIEW
Panele operatorskie Quickpanel CE Control/View programuje się za pomocą modułu View
Standard Edition, ktĂłry jest...
- — RzeczywiĹ›cie, mamy dziĹ› wyjÄ…tkowo idiotyczne zajÄ™cia — powiedziaĹ‚ Wiesio, nie wiadomo dlaczego wyraĹşnie tym faktem uradowany...
|
|